and-vitni

n. a law term.

I. Icel. contradictory testimony, such as was contrary to law. Thus defined: þat er a. er menn bera gegn því sem áðr er borit, vætti í gegn kvið, eðr kviðr í gegn vætti, svá at eigi má hvárttveggja rétt vera, Grág. i. 59, 60; it was liable to the lesser outlawry, skoluð menn a. bera ok hér á þingi, en ef menn bera, ok varðar þat útlegð, enda á þat einskis at meta, id.; en ef menn bera þat a. varðar þat fjörbaugsgarð, ii. 272; bera þeir a. guðunum, false witness against the gods, 655 xiii. B. I.

II. Norse, where it appears to mean contradictory testimony, such as was usually admissible; ok koma eigi a. móti, N. G. L. ii. 89, v. l.; svá er ef einn ber vitni með manni sem engi beri, en tveir sem tíu, ef maðr uggir eigi a. móti, if one bears witness for a man it is as though no man bore witness for him, but two are as good as ten, if a man doth not fear that contradictory evidence will be brought against him, 150.